We leven in een tijd waarin we constant verbonden zijn met onze telefoons en digitale apparaten. Het lijkt bijna onmogelijk om even los te komen van die onophoudelijke stroom van meldingen, berichten en sociale media. Maar in de stilte van het minderen, ontdek je echt iets bijzonders: minder afleiding, meer rust en ruimte in je hoofd en hart. Echt even zijn in het hier-en-nu. Het is een ervaring die ik zelf heb doorgemaakt tijdens mijn eigen reis van het verminderen van digitale prikkels en we nu momenteel met een groep vrouwen middels een challenge ook doormaken!
Ik wil je meenemen in de vijf inzichten die ik heb opgedaan, waarvan nummer vier voor mij echt een eye-opener was! Wat bleek? Ik wist niet dat ik daar “last” van had, totdat ik het eenmaal losliet.
Herken jij jezelf in één van deze inzichten? Of verlang je misschien wel naar meer rust in je leven? Lees dan verder!
1. Mijn hoofd werd eindelijk stil
Een van de eerste dingen die ik merkte toen ik minder tijd op mijn telefoon doorbracht, was de stilte die in mijn hoofd kwam. Minder meldingen, minder afleiding – gewoon rust in mijn gedachten en een soort van landen. Een 'ruimte-in-mijn-buik' gevoel. De constante stroom van informatie, berichten en meldingen verdween. Voor het eerst in lange tijd kon ik echt stil zijn. Voorheen dacht ik vaak dat ik altijd iets moest doen, altijd op de hoogte moest zijn, en dat ik altijd maar door moest gaan, zelfs als ik ergens was waar mijn aandacht nodig was. Bijvoorbeeld in de supermarkt, waar ik mijn mail snel even checkte en meteen op een bericht reageerde. Die constante afleiding verdween, en ik merkte hoe verfrissend het was om echt één ding tegelijk te doen.
Het was bevrijdend om me niet meer te laten leiden door elke piep van mijn telefoon, maar gewoon in het moment te zijn. Mijn hoofd werd rustiger, en ik merkte dat ik dingen beter kon opnemen en verwerken. Het voelde als een verademing. Ik had ruimte om te ademen en niet meteen te reageren op alles om me heen. Minder multi-tasken en écht even in het hier-en-nu mogen zijn.
2. Ik stopte met vluchten voor moeilijke gevoelens
Een van de grootste ontdekkingen was dat ik vaak mijn emoties probeerde te verdoezelen door o.a. me af te leiden met mijn telefoon. Of ontdekking. Stiekem wist ik het diep van binnen wel, maar was het overlevingsmechanisme net wat sterker. Wanneer ik me overweldigd of gestrest voelde, greep ik naar mijn smartphone om even te ontsnappen. Ik checkte mijn sociale media, scrolde door accounts of shopping-apps of keek een serie – anything to escape the moment. Maar toen ik offline ging, werd ik gedwongen om die moeilijke gevoelens onder ogen te zien. In plaats van afleiding zocht ik manieren om met mijn emoties om te gaan. En wat bleek? Het was oké om die ongemakkelijke momenten te omarmen. Soms voelde ik me verdrietig of gefrustreerd, maar door die gevoelens te accepteren, leerde ik dat ze niet iets zijn om voor weg te lopen. Ze zijn onderdeel van het leven, en het is oké om ze te voelen.
Dit was voor mij een belangrijke les. Al kon ik steeds beter met emoties omgaan, en ervoor zorgen - minder op die telefoon hielp me juist om nog minder te maskeren. Door het vluchten in een scherm los te laten, ontdekte ik een nieuwe vorm om met emoties om te gaan.
3. Ik leerde omgaan met overprikkeling
We leven in een wereld die constant prikkelt. Van berichten tot e-mails, tot de eindeloze stroom van nieuws en updates – het kan overweldigend zijn. Ik weet van mezelf dat ik snel overprikkeld raak, ook door mijn geschiedenis met burn-out, Chronische vermoeidheid en wat hooggevoelig zijn. Op het moment dat ik me overweldigd voelde, merkte ik dat ik vaak blijf hangen op mijn telefoon en soort van verzand in een bubbel. Maar het minderen van mijn schermtijd gaf me de ruimte om stil te staan en echt te ademen en andere vormen te zoeken van ontprikkeling.
In plaats van mezelf te verliezen in de chaos van digitale informatie, leerde ik om rust te vinden in stilte. Het was niet altijd makkelijk – soms voelde ik me nog steeds verleid om mijn telefoon op te pakken – maar ik merkte dat het me hielp om mijn gedachten te ordenen. Er kwam meer helderheid in mijn hoofd, en ik voelde me minder opgejaagd. Die momenten van stilte, weg van de digitale wereld, boden me de gelegenheid om me weer verbonden te voelen met mijn hart en weer te kiezen voor échte manieren die helpen ontprikkelen, bijvoorbeeld in stilte zitten, wandelen, een warme douche of ontspanningsoefeningen.
4. Ik hoef niet alles bij te houden of te zien
Dit was voor mij een enorm inzicht want ik dacht dat het wel meeviel met mijn 'fear of missing out'. En toch betrapte ik mezelf erop dat ik bepaalde accounts wilde bijlezen of me opeens bedacht: hey, ik heb vandaag niets daarover gezien of gelezen. Ik dacht dat ik de laatste ontwikkelingen op sociale media moest volgen, dat ik elk bericht moest lezen en reageren. Ook vanuit een overtuiging om altijd beschikbaar te zijn voor diegene die het op dat moment nodig had.
Maar het was bevrijdend om te ontdekken dat het niet nodig was om alles bij te houden of alles te zien. Het idee dat ik niet overal bij hoefde te zijn, gaf me een enorme opluchting. Het was als het loslaten van een zware last die ik mezelf had opgelegd. Ik besefte dat ik niet verantwoordelijk was voor het welzijn van de wereld of van iedereen in mijn netwerk, en dat het oké was om niet altijd bereikbaar te zijn of op alles te reageren. Dit inzicht gaf me de ruimte om me op de dingen te concentreren die ik op dat moment aan het doen was, waar ik op dat moment ruimte voor had. Op een later tijdstip kan ik dan uiteraard dat appje naar die vriendin doen of een belletje om te vragen hoe het gaat. Maar ik verlies mezelf niet meer in eindeloze updates op Instagram, Facebook en andere kanalen. Updates die (onbewust) toch ook íets met je doen. Je minderwaardigheidsgevoel voeden, het idee hebben dat anderen het allemaal perfect voor mekaar hebben, of jezelf vergelijken met diegene die al verder in een reis is dan jij.
5. Ik leerde gelukkig zijn in het nu
Dit is misschien wel het belangrijkste inzicht van allemaal. In een wereld waar we constant kijken naar wat anderen doen, waar we scrollen door perfect geposeerde foto’s en berichten, is het gemakkelijk om het gevoel te krijgen dat we iets missen. Maar toen ik meer tijd offline doorbracht, begon ik nu ook écht te ervaren dat het geluk niet in de digitale wereld ligt. Het zit in het hier en nu.
De momenten waarop ik offline was, gaven me de kans om te genieten van wat ik echt had: een kop koffie in stilte, een gesprek zonder afleiding, de natuur om me heen. Hoe vaker ik offline ging, hoe meer ik besefte dat het leven zich nu afspeelt. Niet in wat anderen delen of in wat ik mis, maar in dit moment. En dat was een bevrijdend besef.
Moet ik die telefoon dan maar wegdoen?
Het pad naar meer offline tijd draait niet om volledig schermloos leven of het afwijzen van technologie. Het gaat juist om het bewaken van je hart en het maken van bewuste keuzes. Je hoeft niet constant te reageren op elke melding of het nieuws in de gaten te houden. Het is belangrijk om te erkennen dat niet alles je aandacht verdient. Door bewust offline momenten in te bouwen, geef je jezelf de kans om op te laden, te reflecteren en je aandacht te richten op de dingen die er echt toe doen. Het is juist die bewuste keuze – om af en toe afstand te nemen van de digitale wereld – die je helpt om meer rust en helderheid te vinden in het moment. Technologie kan ons enorm verrijken, maar de sleutel is om het te gebruiken op een manier die ons dient, zonder ons te laten overnemen. Vind de balans die voor jou werkt, en je zult merken dat een beetje offline tijd een wereld van verschil maakt voor jouw hart en de ander.
Herken jij jezelf in één van deze inzichten? Of verlang je naar meer rust en balans in je leven? Het is een pad van bewustwording, maar het is een pad dat ik van harte kan aanbevelen. Minder schermtijd betekent niet per se minder verbondenheid met de wereld, het betekent juist meer verbondenheid met jezelf en de ander. Op een andere wijze. Probeer het eens – je zult versteld staan van wat je ontdekt.
Stuur me gerust een bericht als je ergens mee zit of deze blog je raakt. 💜 Momenteel doen we met een groep van 15 vrouwen een challenge: Offline & Opladen en er is nog één boekje over! Je mag dit nog aanschaffen en dan op eigen tempo offline de uitdaging aangaan (en je mag mij altijd 1:1 benaderen als je vastloopt of vragen hebt EN je kleine overwinningen te vieren 🤗).
Liefs,
Martine
Reactie plaatsen
Reacties