Hoi lieve jij,
Onderaan deze blog doe ik je een voorstel die ik voor het eerst zo opschrijf! Neem even een kijkje 🦋
Het is de week van mentale gezondheid: 3 juni t/m 8 juni.
Het is tijd om stil te staan bij onze eigen mentale gezondheid en die van de mensen om ons heen.
Neem eens 10 personen in je gedachten die je kent: familie, vrienden, collega's, kennissen uit de kerk of van de sportvereniging.
Heb je 10 namen in gedachten?
Gemiddeld 4 van die personen kampen met hun mentale gezondheid, bijvoorbeeld door stress, angst, onzekerheid, depressie of burn-out.
Dat komt dan een stuk dichterbij hè?
De cijfers liegen er niet om.
Met name bij jongeren nemen de psychische problemen toe en cijfers van 2022 lieten zien dat er toen al 3,3 miljoen mensen in ons land worstelen hiermee.
Ook, en misschien wel met name, voor christelijke vrouwen kan het extra moeilijk zijn om hierover te praten vanwege het stigma dat soms bestaat binnen kerken of binnen je familie.
Dat kan een zware last zijn.
Het zorgt ervoor dat jij je misschien schaamt, alleen voelt of terughoudend bent om hulp te zoeken.
Dat stigma kan ontstaan door (onbewuste en mogelijk onbedoelde) misverstanden en een gebrek aan openheid over mentale gezondheid.
Laten we eerst de term 'mentale gezondheid' verhelderen.
Wat wordt er verstaan onder mentale gezondheid?
Mentale gezondheid wordt ook wel geestelijke of psychische gezondheid genoemd.
Het verwijst eigenlijk naar ons denken, voelen, handelen en waarnemen en omvat onze emoties, psyche, maar ook het sociale welzijn.
Het bepaalt dus hoe we omgaan met stress, relaties aangaan, hoe tevreden we ons voelen en of/hoe we keuzes maken.
Hoe lekker zit jij in je vel? Hoe ga je om met tegenslagen? Pieker je veel? Ben je erg vermoeid? Lopen relaties niet prettig?
Onze geestelijke gezondheid draagt bij aan een veerkrachtig en vervuld leven.
En bij niemand is het perfect.
Bij.MAVA streeft niet naar ultiem geluk, je altijd oké voelen, het altijd maar nastreven van meer en meer.
Wel geloof ik dat we met onze gebrokenheid genade mogen ontvangen.
We mogen groeien en herstellen.
Een proces van verandering en vernieuwing omarmen.
Dit proces is een reis, geen bestemming of ultiem doel.
En het is een reis die we samen als naasten en met God mogen maken.
Het taboe op het bespreken van mentale problemen.
Ook ik heb aan de lijve ondervonden hoe veel moed je moet verzamelen om je kwetsbaar op te stellen.
En hoe je soms tegen muren aanloopt. Niet altijd zo bedoeld maar wel moeilijk en vermoeiend.
Waar komen die taboes vandaan?
- Vaak speelt onvoldoende kennis en begrip een rol. Veel mensen hebben onvoldoende kennis over mentale gezondheidsproblemen. Ze begrijpen niet wat deze problemen inhouden, hoe deze tot uiting komen en wat de oorzaken zijn. Dit gebrek aan begrip kan leiden tot misvattingen en vooroordelen die vaak meer schade aanbrengen dan dat het helpt iemand weer op te richten.
- Vanuit kerken, je kring van gelovigen om je heen of misschien wel vanuit je familiessysteem, los van religie, kan er een misverstand bestaan dat mentale gezondheidsproblemen een teken zijn van zwakte. Een zwak geloof, of gebrek aan vertrouwen in God. God zegt toch: 'Mijn genade is genoeg?', 'Wees vreugdevol elke dag?'. Veelgehoord advies is dan: 'We bidden voor je', 'Bedek alles met de mantel van de liefde' of 'Bid maar voor vergeving en herstel'. Nu zijn dit bijbelse woorden, maar soms ook gebruikt vanuit onvermogen of onbegrip hoe om te gaan met soms complexe geestelijke problemen. Dit kan mensen ervan weerhouden om openlijk over hun problemen te praten en hulp te zoeken. Want ja, die strijd voel je zelf ook wel. Je wíl anders, je wil ook meer van Gods vernieuwende genade en liefde ervaren EN toch.... speelt er veel gebrokenheid in je leven waar je jezelf dan ook nog voor schaamt of schuldig over voelt.
- Mensen zijn vaak bang voor de reactie van anderen als ze openlijk praten over hun mentale gezondheidsproblemen. Ze vrezen dat ze zullen worden beoordeeld, afgewezen of anders behandeld. Deze angst kan hen ervan weerhouden om hulp te zoeken of hun problemen te delen. Niet alleen de reacties van anderen, maar ook eigen gevoelens spelen een rol. Je bent misschien streng voor jezelf, veroordeelt jezelf en je schaamt je voor je psychische moeiten.
Lieve jij,
Mag je beseffen dat er veel mensen om je heen kampen met psychische moeiten. En je dus niet alleen bent.
Gebrokenheid is onderdeel van een ieders leven.
Elk huisje heeft zijn kruisje, zo hoorde je vroeger nog wel vaak zeggen. En dat is de realiteit.
Niet bagatelliserend, maar juist als erkenning.
De keuze ligt nu voor je hoe je hiermee omgaat richting jezelf en/of de ander in je omgeving.
Of je de keuze maakt niet langer alleen door te worstelen.
De strijd samen mag aangaan.
Hoe kan jij jezelf of iemand met mentale problemen helpen?
Vanuit een onderzoek* gedaan in en na de coronaperiode, bleek dat veel volwassenen slecht in hun vel zaten.
Als reden gaven ze aan: drukte, psyschische klachten, eenzaamheid of moeiten in relaties, fysieke klachten.
Ook werd hen gevraagd wat er nodig is om zich beter te voelen.
(Niet erg) verrassend werd er genoemd: rust & verbinding.
Fysiek kunnen uitrusten, maar ook de wens mentaal rust te ervaren. Minder druk te hebben en vaker hulp te vragen.
Ik geloof dat juist de verbinding taboes rondom mentale problemen zal doorbreken.
Het begint bij praten. Door openlijk te praten over onze mentale gezondheidsuitdagingen, kunnen we anderen aanmoedigen hetzelfde te doen.
Dit helpt om de stilte te doorbreken.
Éen van de redenen waarom ik ook, in alle kwetsbaarheid bij.MAVA open ben over de worstelingen en deze omarm als onderdeel van het leven. Niet in berusting, maar in acceptatie dat er in de chaos óók rust te vinden is.
Het begint misschien ook wel bij juist die ene (misschien wel directe) vraag stellen aan je naaste,
die knuffel geven, even tijd vrijmaken voor de ander.
Oog hebben voor de ander.
En dan misschien juist NIET praten, maar luisteren.
Laten we in deze Week van Mentale Gezondheid samen werken aan het doorbreken van het taboe en het ondersteunen van elkaar. Door openlijk te praten, te luisteren, te helpen en te bidden, kunnen we een cultuur van begrip en steun creëren.
Op deze blog zal er deze week ook nog een praktische blog verschijnen hoe je kan oefenen om erover te praten en wat je als omgeving kan doen bij iemand die al langere tijd worstelt met bijvoorbeeld burn-out of depressie.
Laten we samen het verschil maken!
UNIEK VOORSTEL:
De komende tijd zet ik mijn agenda open voor een koffiemoment (online of live in Groningen) met jou als vrouw, die behoefte heeft aan even het hart te luchten, te delen, steun te ervaren. Een luisterend oor.
Stuur mij een bericht of laat een reactie achter, en dan plannen we iets in!
Je mag dit ook direct in mijn agenda boeken: https://calendly.com/martinevdam2709
Liefs,
Martine
*Bron: Kwartaalonderzoek RIVM
Reactie plaatsen
Reacties