Waar ik aan het begin van de burn-out in 2018 hoopte dat ik en alles weer de oude zou worden, begon ik met de tijd te vieren dat het oude plaats maakte voor nieuw.
Nieuwe patronen, die wel helpen. Nieuwe keuzes. Nieuwe grenzen. Niet zonder wrijving.
Martine versie 2.0, of inmiddels ook al wel 4.0.
Met gemak? Nee. Vol angst. Met veel moed en kracht.
Door alles heen gaan om vervolgens met al mijn kleuren weer stevig te staan. En die versie lief te hebben.
Hoe eng en onzeker het ook is om afscheid te gaan nemen van die patronen die je alsmaar tegenwerken..... het komt goed!
Neem afscheid vol liefde: bedankt dat jullie er voor me waren als kind en tiener om me te beschermen en te overleven, maar nu helpt het me niet meer.
Je kan op een nieuwe manier leren leven!
Komt er rouw? Ja! Afscheid nemen van dat stuk gaat niet alleen en binnen een dag.
Neem de tijd. Zoek hulp.
En vier dan straks de nieuwe jij!
Ik vier alvast mee, dappere jij!
♡
Reactie plaatsen
Reacties